حسین عزیزم از پست بعدی باهم به خاطرات سال دوم زندگی ات ورود می کنیم . در پست های قبلی هم اشاره نمودم چون وبلاگت را دیر شروع کردم و نمیخواستم گذشته شیرینت را از دست بدهم ، همه سعی و تلاشم بر این بود که تاریخ ها و صحنه های خاص زندگی ات را به تصویر بکشم هر چی بود خوب یا بد همین بود . شاید وبلاگت بدلایلی شیرینی و جذابیت سایر وبلاگ ها را نداشته باشد و با همه وبلاگ ها متفاوت باشد ولی چکنم که دلم راضی نشد صفای کودکی هایت فراموش شود . ضمن اینکه ناگفته های سال اول زندگی ات را در این پست مینویسم از تموم میهمانان عزیز کلبه مجازی ات که بهمون سر زدند ، با نظرات لطفشون دل نازکت را بدست آ...