دفــتر خاطـرات سال چـهارم حسین

سال چهارم زندگی ماه تمام من معجونی از خاطرات باصفای زندگیست شیرین ترین و به یادماندنی ترین خاطرات کودکی ات در این سال شکل گرفت هر روز شیرین و شیرین تر شدی ، نمایشگاهی از زیبایی رفتار و شیرینی گفتار برپا کردی با گلخنده هایت باغچه دلمان را آراستی و لحظه به لحظه با بزرگ شدنت الفبای مهر و محبّت را برایمان از کتاب زندگی خواندی .

وقتی جسم و جان خسته بابا حاصل از دل مشغولی های این شهر هزار رنگ ، شبانه از سر کار به خانه بر می گشت با عشوه های مخصوص خودت مثل طبیبی مهربان به مداوای قلب و نوازش روح پدر  پرداخته و سر بر شانه پدر نهاده و سفره کم هزینه دلت را که در حدّ خواهش ساعتی رفاقت بود بر فرش آرزوهای بابا می گستردی ،  عطش رفاقتت گاه  ساعت ها فروکش نمی کرد و تبانی خورشید و ماه تمام من بشارت طلوع ستاره سحر می داد .

شادابی هایت برقرار و شیطونیات بر مدار بود خواستن توانستن است را سعدی در حقّ تو سرود خانه اسباب بازی سرای قلمستان حریف غَلیان احساساتت نشد هنوز با دنیای کتاب و نقاشی میانه خوبی نداشتی . و تن به یادگیری نمی دادی با دقّت و حوصله فراوان مامان را در تماشای فیلم و کارتون های مورد علاقه همراهی می کردی  .

بسیار کنجکاو بودی سؤال کردن هایت در حد تیم ملی بود به همه چیز و همه کس گیر می دادی . سر بسر همه می ذاشتی  از بود و نبود  سر در می آوردی مدام به همه جای خونه سرک می کشیدی و شیفته همراهی در خرید و رفتن به بازار بودی ، اسم خیابون ها و اماکن را قشنگ به یاد می سپردی به فضل الهی و  لطف دای دای بوستان جمشیدیه ، پارک آب و آتیش ، پارک آبی آزادگان و برج میلاد را حسابی گشتی .

وجود نازنینت سرشار از مهر و محبّت الهی شد ارزش های الهی و انسانی یکی یکی در وجودت نمودار شد تهی بودی از حرص و حسد ، کینه و نفرت .  مامان در تربیتت بسیار  زحمت کشید  و دخالتت در کار بزرگترها به سبک و سیاق بابا بود  .

عشق جشن تولد داشتی  ترانه های شاد و کودکانه خاله ستاره را خیلی دوست داشتی هر لحظه ات تولدی دیگر بود و  نوای تپش قلبت شعر شورانگیز زنده بودنمان . آسمانی ترین نگاه خداوند از آنِ تو بود عاشق "حسین شب بخیر گفتنت" بودیم و مشتاق تعریف خواب های شیرینت . با همه چیز و همه کس رفیق شدی . شهد شیرین نام زیبایت  هر لحظه کاممان را شیرین و شیرین تر  کرد .

شور شیرین  زندگی مان شدی و چشم و چراغ خانه دلمان . عشقمان از تو روشنی و نور گرفت و  هزار پستوی دلت نهانخانه اسرار زندگی مان شد گنجینه قلبمان پر شد از خاطرات روزهای خوش با تو بودن و بهترین روزهایمان در کنار تو بر وفق آرزوهایمان گذشت پایه زندگی مان را هر روز محکم و محکم تر کردی و عاشقانه ترین زندگی را برایمان ساختی .

همچنین سال چهارم  زندگی ات کانون حوادث تلخ و شیرین در زندگی اطرافیانمان بود قصّه دردناک سه حادثه تلخ و روایت قشنگ سه تولّد شیرین را برایت نقل می کنم :

بعد از ظهر 21 رمضان آن سال در اثر زلزله روستاهای اهر و هریس و ورزقان با خاک یکسان شد صدها نفر از هم ولایتی های عزیزمان که اکثر آنها کودک و زن و سالخورده بودند جان به جان آفرین تسلیم کردند یادشان گرامی باد . پس لرزه های مهیب آرامش زندگی ریحانه کوچولوی نازنین را برهم زده بود و روزهای آخر ماه مبارک رمضان عمه مریم و ریحانه جون در جستجوی لختی آرامش فرار را بر قرار ترجیح داده و در آن روزهای غمگین قدم بر آشیان دلمان گذاشتند . رنج سفر و غبار غم بر صورتشان نشسته بود و ...

در سکانسی دیگر و در حادثه ای ناگوار  روز 26 شهریور 91 عمه مریم تولدی دوباره یافت اینبار من و تو مامان بی خبر از انفجار خانه شان روانه آذربایجان شدیم عمو مهدی به پیشواز اومده بود عمو مهدی ، عمو مهدی همیشگی نبود بغض گلویش را می فشرد و تلاش می کرد مسیرمان را به سمت خونه عمو بیژن عوض کند از او حاشا و از ما کلّا و عاقبت حریف مان نشد ... صحنه غمگین و غم سنگینی بود خدا رحم کرده بود عمه مریم خیلی ترسیده بود  الحمدلله به خیر گذشت ...   

سومین خاطره غم انگیز سال چهارم زندگی ات از دست دادن پدر بزرگ عزیز مامان حاج میرزای مرحوم ، بزرگ خاندان فریور بود که در 16 اسفند 91 دعوت حق را لبیک گفت و جای خالی اش را با خاطرات شیرینش پر نمود  روحش شاد و یادش گرامی باد ...

 14 شهریور 91 گلی از گل های بهشتی به زندگیمان لبخند زد آشناترین نی نی دنیایت پسمل دایی عزیزت امیرعلی خوش سیرت و خوش صورت زمینی شد و آنسو در کمتر از یک ماه خداوند مهربان نیمه اول مهر 91 یه دخمل عموی زیبا و نازنین برایت هدیه بخشید جای خالی فاطمه کوچولوی شیرین و دوست داشتنی در خانواده مان احساس می شد که با  آمدنش بذر محبّت را در مزرع دل هایمان پاشید ...