دخترم حلما این روزها دلبری می کند . هفت ماه و پانزده روز سن دارد . همش دنبال تکیه گاه می گردد . می نشیند جایش را راحت می کند و شروع می کند به درجا لی لی کردن . پشتش را و سرش را که به جایی گیردار می کند . خنده کنان سرش را جلو عقب می کند و با نواختن ضربه های پشت سر به تکیه گاهش که هر چه باشد عقل از سر خودش و آدم می پرد . بغلش که می کنی بدن کوچولوش را به سینه می چسباند و خوشش می آید و دل سیر با پشت سر به سینه می کوبد . مامانش می گوید این رفتارش هر چند شادی آور است اما بد است چون می رود بغل دیوار و با دیوار بازی می کند و کار دست خوش و ما می دهد . دخترم حلما شاداب و سرحال است ...