سرنوشت مهدی : قسمت سوم

این قسمت : سیمای مهدی

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللهُ وَجِلَت قُلُوبهُمْ وَ إِذَا تُلِیَت عَلَيهِمْ آياتُهُ زَادَتهُمْ إِيمَاناً وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَكلُونَ * مؤمنان كسانى هستند كه هر وقت نام خدا برده شود دل‌هايشان ترسان مى‌گردد، و هنگامى كه آيات او بر آنها خوانده مى‌شود ايمانشان افزون مى‌گردد و تنها بر پروردگارشان توكل دارند. (سوره انفال آیه 2) .

سیمای مهدی  لطیف ، ملایم و شاعرانه بود ...

اخلاق و ادب و مرام و معرفت برایش لنگ می انداخت . 

عاشق تمام قد پدر و مادر بود  . یک نمونه از عشق نامه مهدی را که در روز مادر یکسال قبل از پرپر شدنش نوشته است در زیر بخوانید .

پیشرونده در مقام فرزندی که نمونه اش هم در امثال و حکم نیست .

خانواده و اطرافیان به سر مهدی قسم می خوردند .

مهدی هوای صلح و آشتی به سر داشت .

دوستان با محبتش برای لحظه های باهم بودنشان دل دل می کردند .

مهدی رضاً بقضائک بود . از قضا اسم کوچک هر پنج رفیق شفیقش مرتضی بود .

کنارش کسی غمگنانه نمی شد . تا بود تمام دنیا کنارت بود .

مهدی یک نفر نبود یک زندگی بود  . یک خلقت مستثنی بود .

شنیدن خبرهای رانت و فساد مسئولین حالش را خراب می کرد . قلمش از شمشیر برنده تر بود . علیه فساد و فاسدها می گفت و می نوشت .

خدایی را می پرستید که رقصیدن و آواز بداند .

دوستدار هوای سالم بود . تحمل آلوگی را نداشت . روزهای آخر حیات مهدی ، هوای زمین آلوده شد و مهدی تصمیم گرفت به آسمان برود و دور از فضای ملتهب دنیا ، نفس راحت بکشد رفت تا در جوار رحمت خداوند بیارامد .

 داداش آسمانی ام روحت شاد یادت گرامی ...

آهای دنیا ! من هنوز مرگ داداش سئوگلی ام را باور نکرده ام . مهدی ما نمرده است . او یک روز خواهد آمد . دلم برای نوشتن سوگ نامه اش رضا نمی دهد .