حـــــلما و حســــین

چه مبارک سحری بود ساعت 8 صبح پنجشنبه دوازدهم دی ماه 87 ، بخش سونوگرافی کلنیک پارس کرج 2 نفر جلوتر از ما نوبت داشتند مامانی هی آب می خورد دل تو دلمون نبود .   دختر  یا پسر  بودنت برامون فرقی نداشت  انتظار به سر رسید نتیجه سونوگرافی را گرفتیم الهی صد هزار مرتبه شکر مولودمان پسر خواهد بود .   به هم تبریک گفتیم خیلی خوشحال بودیم دومین جعبه شیرینی ات را همون روز خوردیم با هزار آرزو و امید  مامان شروع کرد به آماده کردن سیسمونی ات...  .   ادامه دارد ...                   ...

سال 87 بود تقریباً 3 سال از زندگی مشترک من و مامانی می گذشت و نزدیک یکسال بود از لیلان به کرج اومده بودیم . آرزوی بچه دار شدن تنها رؤیای زندگی من و مامان بود در لیلة الرغائب همون سال با خدای مهربون از هر دری سخن گفتیم و نام زیبایت را همان شب آرزو کردیم .   بگذریم خانم دکتر پریسا شعباندوست پزشک معالج مامان بود نزدیکی های یک ظهر قشنگ پاییزی در محل کارم ( ساختمان شهید مشکی تهران ) نشسته بودم ماه مبارک رمضان بود گوشیم زنگ خورد مامانی پشت خط بود الو ....صداش می لرزید حس و حال عجیبی داشت الو ...  آری جواب آزمایش مثبت بود .   وای که با چه ذوقی مرخصی گرفتم و سر راه پریدم یه جعبه شیرینی گرفتم وبا عجل...

حسین عزیزم می دونم که وبلاگت را  دیر شروع کردم منو ببخشین از این بابت کلی ازت شرمنده ا م                            البته تا اینجاش هم مدیون امیرعلی جون هستم ، عیب نداره میگن ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است . سر دو راهی مونده ام ، برام خیلی سخته  موندم که چه جوری ادامه بدم آخه تو الان چهار سالته یه دل می گه برگردم به گذشته و از چهار سال پیش پا به پا باهات راه بیام اونوقت حال را از دست می دهم  بعد یه دل می گه از حال بنویسم گه گداری هم گریزی به گذشته ات بزنم    اما ع...

حسین در دهمین روز زندگی اش سخت به فکر فرو رفته است . .............. ...

حسین یک ساعت پس از تولد :  باب با مام ما  ، ش...لام مم مم من  اوم...دم سلام ای عطر و بوی زندگانی    سلام  ای ماه مهر و مهربانی      مبارک باد میلادت    فدای ناز چشمانت ...

...