حـــــلما و حســــین

سلام فرزند عزیزم !  اگر نسیمی شانه هایت را نوازش کرد  بدان آن هوای دل باباست که به یاد حسین "ماه تمام من" می وزد . دوست داشتنت بزرگترین نعمت دنیاست ، نمی دانی چقدر   برایمان آرامش می دهد . فرزند دلبندم ! دوست داشتن ساده است و باور کردنش سخت . تو ساده باور کن که مامان و بابا سخت دوستت دارند . دوستت داریم مثل "تمام شد" مشق های شبت . مثل اشتهای شام دیشبت . راستی کلاس دومی شدنت مبارک . باز هم کیف و کتاب و مدرسه و دست در دست بابا به مدرسه رفتنت مبارک .   امسال هزار ماشالله همه نمره هایت عالیست . نمره های اخلاقت هم همه عالیست . چقدر قشنگ قرآن می خوانی !!!... هجی کرد...

    «درود بر آرمان و شرف انسانهایی که آرامش خویش را در آرامش و شادی کودکانمان جستجو می کنند ». پنجشنبه پانزده مهر به همراه اعضای محترم خانه کتابدار میهمان مدرسه طبیعت دماوند بودیم . میهمان انسان های اصیلی که نه فقط اسم هایشان ، که خودشان هم شریفند و خلعت اشرف مخلوقات برازنده قامت آنهاست...!!! ادبشان را ترازو بماند باسکول هم جواب نمی دهد . نه فقط فدای کودکان که فدای کودکانه های بزرگسالان و امین لطافت کودکان هستند ... رشته های عصبی شان از چنگ سرب های خشن این زمانه لیز خورده و اخلاقشان بطور کامل طبیعی است . پای صحبت هایشان نشستن دارد و کیش محبتشان به مات شدن می ارزد . مرامشان ستودن...